zestawy stylizacyjne 3D: dodatkowe informacje

Oprócz podstawowych informacji w postaci ceny i nazwy, pojawiły się też opisy stylów 3D. Należy jednak podchodzić do nich z dystansem.

Kilka informacji od naszych kolegów ze wschodu:
•  tak jak informowaliśmy wcześniej, prezentowane tutaj skórki 3D NIE są przeznaczone do paczek świątecznych, nie wiadomo jeszcze jak będzie można je zdobyć (pewnie kupić…)
•  styl dla Object 907 prawdopodobnie był już gotowy w zeszłym roku
• dodano nowy parametr dostosowania stylów 3D: sekwencję (ang. sequence), dotyczy on np. kadłuba lub wieży; przykładowy efekt sekwencji można zobaczyć tutaj dla stylu Object 907 (dym z kadłuba)

SU-130PM „Altai Fox”, 3.500G, historyczny (więcej zdjęć tutaj)
Tak jak wiele sowieckich maszyn, pojazd ten przeszedł modernizację. Niszczyciel czołgów został wyposażony w eksperymentalny radar (dalmierz laserowy), gumowe boczne ekrany przeciwko pociskom kumulacyjnym (HEAT) i generator zasłony dymnej. W późniejszym okresie montowano raczej tylko dodatkowe ekrany i generatory dymu; celowniki radarowe nie były szeroko stosowane. Powodem tego było to, że mimo iż taki radar był skuteczny, to łatwo można było go wykryć.

Progetto M40 mod. 65 „Aquilifer”, 6.000G, niehistoryczny (więcej zdjęć tutaj)
Dopóki istnieje Koloseum, istnieje też Rzym, kiedy upadnie Koloseum, upadnie Rzym, a kiedy upadnie Rzym, upadnie cały świat.

Opis ten nawiązuje do proroctwa z VII w., które wypowiedział mnich o imieniu Beda, zwanym Czcigodnym.

FV4005 „Galahad”, 6.000G, historyczny (więcej zdjęć tutaj)
W lipcu 1956 r. rząd Egiptu znacjonalizował Kanał Sueski. Rządy Wielkiej Brytanii, Francji i Izraela zamierzały odzyskać kontrolę nad kanałem i rozpoczęły przygotowania do operacji wojskowej przeciwko Egiptowi. 29 października 1956 r. siły izraelskie rozpoczęły starcie wojskowe przeciwko siłom egipskim. 5 listopada Wielka Brytania i Francja rozpoczęły Operację Muszkieter i desantowały spadochroniarzy wzdłuż Kanału Sueskiego. Dowództwo spodziewało się, że Egipcjanie rozlokują radzieckie ciężkie czołgi IS-3, które mogły stanowić zagrożenie dla całej operacji. W rezultacie podjęto decyzję o rozmieszczeniu eksperymentalnego niszczyciela czołgów FV4005. Wyposażony w działo 183 mm pojazd ten miał bez problemów niszczyć czołgi ciężkie z dowolnej odległości.

Opis inspirowany prawdziwymi wydarzeniami, ale FV4005 nigdy nie brał udziału w żadnych działaniach wojennych.

T-100 LT „Blunt-Nosed Viper”, 6.000G, historyczny (więcej zdjęć tutaj)
…Prawie kazałeś mi podjąć walkę z kwatermistrzem, prosząc go o dostarczenie nam dodatkowego sprzętu. Czy jesteś teraz zadowolony? Jest więc generator zasłony dymnej, automatyczny granatnik na wieży i boczne gumowe ekrany przeciwko pociskom kumulacyjnym. Zainstalowano nawet system ochrony przeciwatomowej. Po prostu idź i walcz! Aha, a ta rura do głębokiego brodzenia… Jak się nazywa? Wrzeciono (and. spindle)? Nasadka (ang. socket)? Otóż ​​to! Rura do nurkowania! (ang. snorkel) No, pojazd lepszy nie będzie! Chciałem zdobyć jeszcze kilka pocisków kierowanych AT-3 Sagger, ale mi się nie udało. Kwatermistrz zatrzymał je na później. I pamiętajcie czołgiści, jesteście odpowiedzialni za każdy uszkodzony element zestawu. To wszystko. Odmaszerować! I koniec z prośbami!

Wiadomo, modernizacja nigdy niezbudowanego czołgu.

Object 430U „Kelevra”, 6.000G, historyczny (więcej zdjęć tutaj)
Podczas wojny sześciodniowej w 1967 r. siły izraelskie zdobyły wiele egipskich pojazdów pancernych. Większość z nich to sowieckie czołgi T-54 i T-55. Był jednak jeden pojazd, który nie był podobny do znanych sowieckich czołgów. Izraelczycy zbadali tę unikatową maszynę i stwierdzili, że reprezentuje on wczesny prototyp jakiegoś nowego pojazdu. Stało się jasne, że ZSRR opracował już zupełnie nowy czołg. Później, podobnie jak wiele innych przejętych sowieckich maszyn, czołg był używany przez Izraelskie Siły Obronne i ulepszany zgodnie z ich standardami.

Oczywiście Ob.430U nigdy nie został zbudowany, tym bardziej nie brał udziału w wojnie, a jeszcze tym bardziej w armii innej niż ZSRR.

Object 907 „Basalt/Burnout”, 4.500G, niehistoryczny (więcej zdjęć tutaj)
Prace rozwojowe zostały przeprowadzone przez Instytut Badawczy nr 100. Projekt został złożony na przełomie lutego i marca w 1954 r. Czołg wszedł do służby i przeszedł modernizację 25 lat później. Wyposażono go w trał przeciwminowy, dodatkowe zbiorniki paliwa, pancerz reaktywny, granatnik dymny i zaawansowany system celowania. Na wieży zamontowano system obrony przeciwrakietowej „Oplot-MO”. Ponadto na czołgu znajdował się sprzęt do przeprawy przez głęboką wodę.

Oczywiście Ob.907 nigdy nie został zbudowany jako kompletna maszyna i nigdy do służby nie wszedł, a tym bardziej nie był modernizowany.

ź: WoT Express