California.
Historia
Superdrednot California był pierwszym z pary pancerników typu Tennessee, pod którego stępkę położono w październiku 1916 roku. Projekt ten był początkowo ulepszoną wersją serii „standardowych” amerykańskich pancerników, konstruowanych w latach 10. i na początku 20. XX wieku. Okręt różnił się od poprzedzającego go typu — New Mexico — ulepszonym systemem ochrony przeciwtorpedowej. W trakcie budowy okrętu kąty podnoszenia dział baterii głównej zostały zwiększone, aby wydłużyć zasięg artylerii — doświadczenie zebrane w trakcie bitwy jutlandzkiej pokazało, że odległości, na jakich przychodziło toczyć walki pancernikom, stopniowo wzrastały.
California wiódł stosunkowo spokojną służbę przez dwie dekady po jej rozpoczęciu w 1921 roku, głównie przeprowadzając ćwiczenia i reprezentacyjnie żeglując do amerykańskich i zagranicznych portów. Spokój okrętu został zrujnowany rankiem 7 grudnia 1941 roku, gdy japońskie bombowce nurkujące i torpedowe zatopiły ten pancernik, przycumowany w Pearl Harbor. Kilka miesięcy później okręt został podniesiony z dna. Proces jego naprawy i ulepszeń potrwał dwa lata. Dzięki niemu okręt, który wrócił do służby w maju 1944 roku, różnił się od oryginału w niemal każdym aspekcie, z wyjątkiem silników i baterii głównej. Kadłub Californii został wyposażony w poszerzone bąble, które znacząco poprawiły obronę przeciwtorpedową. Jego pancerz poziomy został poważnie wzmocniony, a nadbudówka całkowicie przeprojektowana. Okręt otrzymał również nowe systemy kontroli ognia i radiolokacji. Ulepszony okręt wyposażono w nowe działa uniwersalne umieszczone na wieżach, a także zaawansowane uzbrojenie przeciwlotnicze.
W pełni przebudowany i naprawiony pancernik wziął udział w zajęciu Marianów i wsparł operacje desantowe na wyspach Guam oraz Tinian. Podczas bitwy w Zatoce Leyte w październiku 1944 roku California brał udział w bitwie w cieśninie Surigao, gdzie oddał w sumie 63 strzały w stronę swojego głównego celu — japońskiego pancernika typu Fusō, Yamashiro. W styczniu 1945 roku stanowił wsparcie dla desantu amerykańskich oddziałów na Filipinach, a w czerwcu i lipcu tego samego roku ostrzelał Okinawę. Po II wojnie światowej pancernik pozostał w służbie do 1947 roku, kiedy to został wycofany z eksploatacji w US Navy. W 1959 roku okręt został sprzedany na złom.
Odtworzenie okrętu
Bateria główna: dwanaście dział 356 mm/50 Mark 7 umieszczonych na czterech potrójnych wieżach
Uzbrojenie uniwersalne: szesnaście dział 127 mm/38 Mark 12 umieszczonych na ośmiu podwójnych wieżach
Uzbrojenie przeciwlotnicze: pięćdziesiąt sześć dział 40 mm AA Bofors, umieszczonych na poczwórnych stanowiskach, osiemdziesiąt dwie armaty automatyczne 20 mm Oerlikon umieszczonych na podwójnych stanowiskach
Dowodzenie okrętem California
Dowódca z 10 pkt. umiejętności
- Cel priorytetowy
- Przypływ adrenaliny
- Nadzorca
- Ekspert w kamuflażu
Dowódca z 19 pkt. umiejętności
- Cel priorytetowy
- Przypływ adrenaliny
- Nadzorca
- Ekspert w kamuflażu
- Przeciwdziałanie pożarom
- Podstawy żywotności
- Strzelec wyborowy
Ulepszenia
- Modyfikacja głównego uzbrojenia 1
- Modyfikacja 1 systemu kontroli uszkodzeń
- Modyfikacja 2 głównej baterii
- Modyfikacja 2 systemu kontroli uszkodzeń
Cechy kluczowe
- Dwanaście dział o kal. 356 mm, umieszczonych na czterech wieżach. Pomimo pokaźnej liczby dział, wystrzeliwane pociski nie zadają dużych uszkodzeń.
- Sprzęt Samolot zwiadowczy oraz ulepszenie Modyfikacja 1 pomieszczenia radiolokacji artyleryjskiej pozwolą jeszcze bardziej wydłużyć zasięg artylerii tego pancernika, wynoszący 19,9 km.
- Liczne działa przeciwlotnicze są gwarancją dobrej ochrony przed atakami z powietrza, jak na jego poziom.
- Okręt może poszczycić się solidnym opancerzeniem, lecz osiąga niską prędkość 20,5 węzła. Grubość opancerzenia okrętu osiąga do 457 mm.
- Dobre maskowanie jak na pancernik. Zasięg wykrywalności z poziomu wody to 13,1 km.
- Więcej kredytów zdobywanych w każdej bitwie i 50% dodatkowych PD za stały kamuflaż, który również zmniejsza o 10% koszty obsługi okrętu po bitwie.
California: Zestaw Admiralski w sklepie premium
